art museum revisited - continuation

Since the Museum's founding in 1876, its renowned collections have grown to include more than 225,000 works of art.


East Asian Art

Tomb Figure of a Bactrian Camel. Made in Chang-an, China in the Tang Dynasty (618-907), 618-907. Artist/maker unknown, Chinese Earthenware with sancai (tricolor) glaze

American Art Gallery 119, first floor.


In 1964, Warhol sold these Brillo boxes for $350.00 each.

It was during the 1960s that Warhol began to make paintings of famous American products such as Campbell's Soup Cans from of course the Campbell Soup Company and Coca-cola, as well as paintings or series silkscreens of celebrities like Marilyn Monroe, Elizabeth Taylor and Jackie O. He founded the factory his studio during those times.

I love almost all of Andy's work and his Philosophy.




Correct me if am wrong but I think this is from Edna Andrade. What a great optical illusion art!


Ekkkkk ano ito???




I am lusting for this sculpture, I want this in my room! [Kaya naman ang Manat nagselos at nag walk-out sa akin.] Grabe no? Kahit istatwa pinagseselosan! Charing! Hindi na ako masyadong maka-concentrate nitong time na to dahil nag-iinarte na naman po sya!

Actually before we went to this Museum, she's giving me crap in the car. [Tampuhera grabe. Ewan ko kung kultura na nila ito.] So, ayun na nga nagaaway kami sa kotse at uuwi na daw sya... I want to go home! Show me the way home! Kung maririning nyo lang po sya kala nyo at iisipin nyo eh kinidnap ko ho sya! [Gigil na gigil talaga ako sa galit nong Lingo bago pumunta sa Philly.]

Ang pinagtampo nya? Gusto nyo bang malaman? Kasi kala ko lang eh manunuod kami ng sine at hindi pupunta ng Museum, yon ang buong akala ko... [Mamatay din ako sa aking mga maling akala!] So tao lang ako, nagkakamali. Yan ang pinagtampo nya, hanggang nauwi na sa away! [May bago po syang trick ngayon... Ang mag walk-out] Ayun na nga gusto akong walk-out-an sa gitna ng highway, sa inis ko sabi ko ipara mo! Baba na lang ako! Aba at ipinara nga nya, antagal namin sa highway no at talaga namang sinabi pa sa akin Get out of the car now! Mangiyak-ngiyak ako promise, biruin nyo sa gitna kami ng highway at paano na lang po ako uuwi kung pinairal ko ang aking pride? Baka naman hanggang ngayon eh wala pa ako sa bahay at naglalakad pa din ako pauwi ng pudpud na ang spartan! LOL.


Ito na ang pinakamatindi namin away nong malapit na kaming umuwi mula sa Museum. Ang babaw sobra! We went to the restroom and as an OC person I am... I am really paranoid about germs and bacteria so whenever I go grab the doorknob handle especially in public restrooms I always put a napkin on my hand so I won't be touching it. But at that time Manat did it for me. She opened the doors for me... After that we sorta not ok... I know already somethings wrong with her... The way she looks at me... So I kind of get it already, I asked her "ohhh give me the napkin that you used, I'll put it in the trash!" Sinagot ako ng pabalang! Why did you just asked me now? You should have asked me couple of minutes ago! [Ayaw ko sa lahat eh ang sumasagot ng pabalang sa akin.]

Sabi ko sa pikon at inis ko... Sa susunod hindi na kita tatanungin para walang away! At shempre tinarayan ko din sya pabalik... Why do you always give me hard time? Why are you so bitching on me? You know what? You have an attitude problem! [Mabait si Manat, may topak nga lang! May pagka anti-christ po sya lalo na sa telepono kami.] Nilayasan ako sa gitna ng exhibits... Aba hindi ko sya hinabol, uuwi na raw sya. O sha umuwi ka! [Lakas ng loob ko kasi nasa bag ko ang pera at lisensya nya, kaya alam kong hinding-hindi sya makakauwi! Ahaaa ahahaha...] Namimihasa sya pag inaamo ko sya... Ganito ang pakikipagsapalaran ko sa jowa ko!

After 5 mins... Nagalala na ako, kasi hindi ko mahanap sa paligid. Wala syang pera, kinalimutan ang cell sa kotse at ang lisensya nasa akin. Hinanap ko sya, pero tila hindi ko makita at nahihilo na ako sa laki at daming pinto sa Museum! Lumabas ako kasi isa lang ang labasan at pasukan, wala sa labas ang Impaktangbyaning! Pumunta ako sa front-desk at nagtanong kung may paging system sila... Kapag minamalas ka nga naman, wala daw. Tutal in 10 minutes magsasara na daw ang nasabing Museo at inatayin ko na lang daw sa entrada.

Nasilayan ko na ang bruha todo smile ako kasi sa loob-loob ko see ikaw din ang babalik bwahahaha! Umiiyak... Bakit kaya? Baka inagaw ang lobo at lolipop nya sa labas ng mga batang lansangan? Umiiyak na kala mo inapi! I want to go home! I want to go home! Take me home. Ito lang ang nasabi nya for like 30 minutes! Sabi ko sige ipagsigawan mo pang TAKE ME HOME, TAKE ME HOME ka jan... Nang isipin ng mga tao na kinidnap kita bruha ka talaga!

Nalaman-laman kong kaya pala nagiiyak eh kasi hindi ko sya sinundan nong nag walk-out sya! [Grrr, aba gusto pala nya sundan ko sya! Ako susunod sa gusto nyang mangyari? Pwede ba!]
Walk-out-walk-out tapos gusto lang palang pahabol. Kung naaalala nyo yong babagsakan ako ng phone tapos gusto naman pala nya tatawagan ko sya after non! TAMA BA YAN? UGALI parang attitude talaga!

Hindi ko alam kung ganyan ang kultura nila, na tipo bang gusto hinahabol-habol o inaamo amo? Pwes masanay na sya sa akin... Hindi ko kaya ang ganyan... At hinding-hindi ko i-to-tolerate yang ugaling yan! Matagal akong hindi nagka-girlfriend bago ko makilala si Manat, tapos ganito ang pararanas nya sa akin? Eh baka bumalik na lang ako sa pag-ka-single ulit at stalkin na lang ulit si Kori bwahahaha... [Kinausap ko sya after nyan, just to give her heads up... I am pretty pissed off! I cannot deal with crap like that! And I am almost sick and tired of all this Sh**...] Nakakasawa no... Sa totoo lang! Nakakapagod... Grabe ang teleseryeng ito Filipino-Thainovela dinaig ang Telemundo, Chinanovela at pati na ang Koreanovela! Daming dramah... Daming iyakan!



Ito pala itsura nya nong habang sinasapian sya! Ayan ang katibayan...


Buti na lang nong naginarte sya eh medyo malayo kami dito sa hagdan na ito, dahil kamo baka itinulak ko sya dito, o kaya naman eh kaladkarin ko sya ko pababa dito una ulo! He he he... [Mahal ko sya pero, tapos na ako sa stage na pa-cute-an.] I am way toooo old for that!