SIGH...

It's been 4 days, 12 hours, 5 minutes and 4 seconds after our fight last Sunday. Sabi nya hiwalay na daw kami, pero hindi ako naniniwala. Sa weekend andito ulit yan, pero bakit hindi man lang nya ako tinatawagan na? Hindi ba nya ako na mi-miss? Ako at ang aking alindog? Totoo kaya ang sinabi nya o ini-istir lang nya ako?

Miss na miss ko nya sya. Miss ko na ang makipagsabunutan, argumento at makipagaway sa kanya!!! Biro lang, mahal ko naman yon eh. *Kung alam mo lang Manat kung gaano kita kamahal at ka miss hay nako!*

Natitiis nya ako! Tinitiis nya ako! Bakit ganon? Nagsawa na ba talaga sya? Ano bang problema namin? Ang mahirap kasi sa kanya, sinosolo nya ang mga daing nya sa akin, samantalang ako itinatalak ko. Ishare it to the world! Mahirap na kung hindi mo naiilalabas ang nasa loob mo, baka kung saan lumabas yon. Nagsinungaling ako sa kanya, siguro inulol ko nga sya. Pero hindi naman ako nang-gaga at niloko sya. White lies lang ang akin, katulad ng paninigarilyo.

Manat, why do I forget to forget you? What did you do to me? For me to be like this? Am I under your spell? Did you Voodoo-voodoo-me? Mahal na mahal kita and you know that, right? But, how come you always tell me that you don't see me caring for you? How can you love someone and not care for the person? I miss you, your voice na parang mangkukulam, i miss everything that's in you, I miss US... I miss everything that we do together. I just don't know what had happened to US, why are we like this? Why we always have an LQ - Libog Quarrel?


It's like whatever I do you are always there. (Buset na buhay to!) Misan punta akong bathroom, magugulat na lang ako at nakatingin sya sa akin. Pati sa kwarto hindi nya ako tantanan. Pati ang cellphone ko inin-vade na din nya waaaaahhhhh... Manat... Your always here, I will always forget to forget you.